neuroncrm

هست? دیجیتال‌سازی:

اگر اطلاعات به‌صورت دیجیتال در دسترس‌ باشند و سیستم‌ها و ماشین‌آلات بتوانند آن‌ها را پردازش کنند، به این معناست که اطلاعات عملیاتی شده‌اند.

آیا این کار ما را از وجود اسناد بی‌نیاز می‌کند؟ به‌هیچ‌وجه. اسناد برای اطلاعات مرتبط نقش گیره (clip) را بازی می‌کنند، به‌عبارتی اطلاعات را منسجم و کنار هم نگه می‌دارند. در دنیای دیجیتال‌شده روش‌های دیگری نیز برای انتقال اطلاعات وجود دارند و سند به یکی از اشکالِ مختلفِ خروجیِ اطلاعات تبدیل می‌شود. در نتیجه ضمن اینکه اطلاعات به‌صورت دیجیتال در دسترس است، می‌تواند در صورت نیاز در قالب سند نیز منتشر شود یا همزمان سیستم‌ها و ماشین‌ها آن‌ها را پردازش کنند؛ یعنی آن‌ها را عملیاتی کنند: این هست? اصلی دیجیتال شدن است. نمودار 1 تفاوت بین رقمی‌شدن، دیجیتال‌سازی و دگرگونی دیجیتال را نشان می‌دهد.

تأثیر دیجیتال‌سازی (دیجیتال‌شدن)

ما با استفاد? هدفمند و شبکه‌سازی اطلاعات دیجیتال، به دیجیتال‌شدن دست می‌یابیم. دیجیتال‌سازی به این معنی است که مثلاً ماشین لباسشویی یا ظرفشویی را با یک برنام? ازراه‌دور کنترل کنیم. اما آیا به همین مورد محدود می‌شود؟ احتمالاً نه. نمون? دیگر این است که مثلاً وقتی هواپیمایمان تأخیر دارد ساعت زنگ‌دار یک ساعت بعد از زمانی که ما آن را کوک کرده‌ایم به صدا درآید؛ یا به دلیل اینکه ترافیک سنگینی در مسیر فرودگاه وجود دارد یک ساعت زودتر زنگ بزند. در این مثال کارکرد دیجیتال‌سازی آشکارتر است. بنابراین پردازش اطلاعات توسط ماشین‌آلات منجر به تسریع در فرایندها می‌شود و امکانات کاملاً جدیدی در اختیار ما قرار می‌دهد. هم? این‌ها وقتی رخ می‌دهد که اطلاعات قابل‌پردازش باشند.

مثال آب‌و‌هوا:

اگر اطلاعات آب‌و‌هوا به‌صورت سندی کلی یا در وبسایتی در دسترس باشد، به‌خودی‌خود نمی‌توان آن را پردازش کرد. با این حال، اگر درج? حرارت در قالب یک مجموعه‌داده در دسترس باشد، برای کنترل سیستم‌ها می‌توان از آن استفاده شود. این با انبوه اطلاعاتی که یک دستگاه در حال اجرا تولید می‌کند تفاوتی ندارد. آیا می‌توان از طریق حسگرها این موارد را لمس کرد؟ آیا آن‌ها فقط برای تهی? گزارش کارایی در قالب یک مدرک استفاده می‌شوند، یا آیا فرایندهای خدمات را مستقیماً کنترل می‌کنند؟ آیا حتی کاربر دستگاه، یعنی مشتری، می‌تواند خودش از آن‌ها استفاده کند؟

در مهندسی، فرایندهای تغییر بسیار مهم است و مهندسان هر روزبا آن سروکار دارند، مثلاً وقتی بخواهند تأثیرِ تغییری را تحلیل کنند، باید اسنادشان پردازش‌شده باشد و اطلاعات حاصل از تغییر مورد نظر به‌صورت دیجیتال در دسترس باشد تا مثلاً با فشار یک دکمه بتوانند از نتیج? حاصل از یک تغییر آگاه شوند. سیستم مدیریت چرخ? حیات محصول که قرار است وابستگی بین مکانیک، برق و نرم‌افزار را نشان دهد، به اطلاعات تغییرات به‌صورت دیجیتالی نیاز دارد؛ در ضمن وابستگی‌های سیستم‌ها و برخی از اجزای آن در سطح عملکردی هم باید به شکل دیجیتال وجود داشته باشد. مثلاً وابستگی‌های بین الکترونیک و نرم‌افزار اغلب در مورد عملکردی از این قبیل هستند: دستور «شتاب دادن».

برای دستیابی به اثر مطلوب می‌توان از طریق روش‌های مختلف اطلاعات را شبکه‌بندی کرد. در مورد ساعت زنگ‌دار این‌طور است که عملکرد زنگ با تغییرات عوامل خارجی خود را تطبیق می‌دهد. در مورد سازند? دستگاه این‌طور است که شافت نصب‌شده روی دستگاه مشتری به‌طور خودکار پیام ارسال می‌کند، حتی وقتی چرخ? عمر آن به پایان برسد. ما برنامه‌هایی را «ایده‌های تجاری» می‎نامیم که در آن دستگاه‌ها یا سیستم‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. شما برای شبکه‌سازی این دستگاه‌ها و خدماتِ مقرون‌به‌صرفه به امکانات فنی نیاز دارید. در اینجا رایانش ابری (cloud computing) و اینترنتِ همیشه و همه‌جا در دسترس، که اکنون نیز به اینترنت اشیا (internet of things) تبدیل شده است، نقشی مهم دارند. تک‌تک دستگاه‌ها (اشیا) می‌توانند بسیار ارزان‌تر و راحت‌تر به یکدیگر متصل شوند، گویی که هر برنامه جداگانه‌ شبکه‌بندی شده‌ است. در این حالت، پیشرفت فنّاوری و کاهش هزینه‌های مرتبط با آن مشهود است.

رایانش ابری و نرم‌افزار به‌عنوان یک سرویس (SaaS) استاندارد و در دسترس‌شده است. این امکان تضمین می‌کند که ما بتوانیم به برنامه‌های ارزان‌قیمت در همه‌جا دسترسی پیدا کنیم و آن‌ها را با هم ترکیب کنیم. برای اینکه اطلاعات آب‌و‌هوا یا موقعیت جغرافیایی را دریافت کنید و بتوانید از آن در برنام? شخصی خود استفاده کنید ، لازم نیست از سیستم آب‌و‌هوایی خود استفاده کنید. نرم‌افزارها شبکه‌سازی ساد? برنامه‌ها را ممکن می‌کنند و ترکیب آن‌ها بین خودشان را امکان پذیر می‌کند. مثلاً، این برنامه با یک سرویس رمزگذاری ارتباط برقرار می‌کند و فضای ذخیره‌سازی ابری را ادغام می‌کند و یا اجازه می‌دهد مقدار زیادی داده پردازش شود؛ هم? این‌ها بدون آنکه خود تولیدکنند? برنامه مجبور به داشتن این فنّاوری باشد عملی می‌شود.

اینترنت اشیا امکان اتصال بی‌شمار دستگاه‌ و حسگررا فراهم می کند. این ویژگی امکانات را به‌صورت تصاعدی افزایش می‌دهد، زیرا داده‌های بسیار بیشتری در دسترس‌اند که می‌توانند پردازش و استفاده شوند. مقادیر داده‌ها چنان زیاد است که ما از «داده‌های کلان» (big data) صحبت می کنیم. داده‌های کلان واژه‌ای است برای بیان توانایی تجزیه‌و‌تحلیل مقدار زیادی داده. برای این تجزیه‌و‌تحلیل هیچ «ابر رایانه» (supercomputer) جداگانه‌ای لازم نیست، بلکه ما می‌توانیم این کار را در ابر (cloud) انجام دهیم، یعنی  تا آنجا و به اندازه‌ای که به آن نیاز داریم. با وجود این، داده‌های کلان چیزی فراتر از یک تجزیه‌و‌تحلیل ساده است. در ابتدا مقدار زیادی داده مشخص می‌شود که همچنین با همبستگی، یعنی با منطق گنگ (fuzzy logic) ارزیابی می‌شود. یک مثال خوب، تجزیه‌و‌تحلیل مقدار بسیار زیادی از داده‌ها از اینترنت برای تعریف مکانی است که اپیدمی کرونا (COVID-19) در حال حاضر در آنجا گسترش یافته است و یا در کجا گسترش نیافته است.

اگر هم? این‌ها در زمین? صنعت اتفاق بیفتد و سیستم‌های گوناگون تولیدی با یکدیگر و با محصول شبکه درست کنند، ما از صنعت 4.0 (industry 4.0) صحبت می کنیم. چرا 4؟ زیرا پس از موتور بخار، برق و فنّاوری اطلاعات، ما شاهد انقلاب صنعتی دیگری خواهیم بود که منجر به به‌کارگیری روش‌های جدید و کارآمدتر و در نتیجه تولید بیشتر خواهد شد. اگر به هم? اصطلاحات غلو‌آمیز (hype terms) از زاوی? تأثیر مثبت آن‌ها نگاه کنید، آن‌ها به‌سرعت رنگ‌و‌بوی غیرواقع‌گرایان? خود را از دست می‌دهند. شخص درک می‌کند که تحولات پشت آن مدتی است که وجود دارند و استفاده از آن‌ها از خواندن تمام اطلاعات کلی دربار? آن‌ها ساده‌تر به نظر می‌رسد. اکنون به جایی رسیده‌‎ایم که استفاد? گسترده از صنعت 4.0 در تولید و تجارت امکان‌پذیر شده است. استفاد? بهینه از آن باید فردی (یا گروهی) و با توجه به کارایی آن صورت گیرد. از فرصت‌های کسب‌و‌کار باید استفاد? بهینه شود، اما بر اساس مدل‌های کسب‌وکار هوشمند.